-553x400.jpg)
Երբ քո անկեղծությունը, վստահությունը փշրում եմ, քո ուշադրության փոխարեն խաղում են քո հետ, իսկ հարգանքիդ ու նվիվածությանդ հատուցումը լինում է միայն նա, որ առանց ոչ մի բանի մասին մտածելու անցնում են վրայովդ. . .
Երբ ուղղակի տեղ չեն թողնում ներելու, բայց դու ամեն անգամ ներում ես, որովհետև վախենում ես. . .
Երբ հետ ես նայում, ու փոշմանում որ, որ հավատ ու հույս ես ընծայել, որ ամբողջ վստահությունդ նրան ես տվել, նրան ընկերուհի ես համարել, բայց այսօր, արի ու տես, դու արժանի չես մի փոքր հարգանքի. . .
Ու հիմա, երբ ունես կարիքը նրա, նա չկա, ու հիշում ես այն օրերը, որ նրա կողքին էիր. . .
Մի պահ միայն, ու գիտակցում, որ սա իրականութունն է, ինչքան էլ ցավոտ, խոցող, բայց ճշմարտությունն է. . .
Էլ չեմ ուզում քո կեղծ ներկայությունը հանդուրժեմ, ու ցավով լսեմ, թե ինչեր ես խոսում, երբ ես ներկա չեմ, չեմ ուզում, շնորհակալ եմ, հանգիստ թողեեեեեեեեեեեք............
Չի՛ կարելի, այդքան փոքրոգի մի եղեք, մարդ եք, մարդ մնացե՛ք. . .
Отправить комментарий