ՄԻՍՍ ՀԱՅԱՍՏԱՆԸ ՓՈՂ ՉՃԱՐԵՑ

Այն որ Միսս Հայաստանի կազմակերպիչները գումար չէին ճարելու,որպեսզի իրենց կազմակերպած մրցույթի հաղթողը մասնակցեր Միսս Աշխարհ հեղինակավոր մրցույթին, վստահ եմ,որ ի սկզբանե ակնհայտ էր;Փակագծերը չեմ բացում առանց այն էլ անտանելի վիճակը չբարդացնելու համար; Բայց այն,որ պետք էր ափալ-թափալի մեջ կազմակերպել իր խայտառակությամբ հավասարը չունեցող այսպես կոչված Միսս Հայաստան գեղեցկության մրցույթի նախընտրական փուլ` իր ճաշակի 
թագավոր ժյուրիով և անհասկանալի մասնակիցներով, հետո էլ հայ իրականության մեջ ամենաանշուք Միսս Հայստան-ի եզրափակիչ փուլ անցկացնել արագի մեջ,որպեսզի մեզ`հետաքրքրված անձանցս, ցույց տային,որ մրցույթը դեռ չի մահացել, ինձ համար լրիվ անհասկանալի է; Անհասկանալի է նաև այն,որ Հայաստան անունը կրող և Հայաստանը արտերկրում ներկայացնող մրցույթի կազմակերպումը վստահված է մարդկանց,որոնք վերջին տարիների ընթացքում ուղղակի թաղեցին այդ մրցույթը` աշախարհին փորձելով մոռացության մատնել մեր երբեմնի հաղթանակները այս ոլորտում` Լուսինե Թովմասյան` վիցցե Միսս Եվրոպա,Գոհար Հարությունյան` Միսս ԱՊՀ և այլն; Ինձ շատ հետաքրքիր է ինչպես է այս մրցույթը անցկացնելու հեղինակային իրավունքները  տրվել նման կազմակերպիչների (Ես հո գիտեմ ինչպես,ուղղակի փակագծերը կրկին չեմ բացում,այն թողնելով Մշակույթի Նախարարության վրա,այդ ժամանակ Կարեն Արեստակեսյանը տվյալ նախարարությունում փոխնախարար էր), և արդյոք ժամանակը չէ վերանայելու այդ պայմանագիրը պետության կողմից (քանի որ մրցույթը կրում է ՄԻՍՍ ՀԱՅԱՍՏԱՆ անվանումը) և մրցույթի անցկացման հեղինակային իրավունքները հանձնելու ավելի կոմպետենտ մարդկանց;