- Ես բոլորովին էլ վերջին սրիկան չեմ. ինձնից հետո երկու հոգի հերթ են պահել:
- Ինչո՞ւ ես այդքան տխուր:
- Երեկ մտա մետրո, իսկ այնտեղ մի հրաշք աղջիկ էր նստած:
Երիտասարդ, ոտքերը մինչեւ ականջները, գեղեցկուհի... Ես
չդիմացա եւ նրան աչքով արեցի...
- Իսկ նա՞:
- Կանգնեց եւ տեղն ինձ զիջեց:
Նախանշան. «Եթե ճայերը թռչում են ետեւներն առաջ, նշանակում է` ուժեղ քամի է»:
Կատյան, ով հինգերորդ դասարանից սովորում էր հոգեբանություն,
երազում էր ոչ թե ասպետի, այլ գժի մասին: Եվ, ամուսնանալով, ի
տարբերություն ընկերուհիների, բարոյական վնաս չստացավ:
Նախկինում ես սիրում էի ամառը, սակայն հետո հասկացա, որ
ամառ կարող է լինել տարվա ցանկացած եղանակին` միայն թե
փող լինի: Հիմա ես փող եմ սիրում:
Նախագահի պաշտոնում կառավարության հետ առաջին
հանդիպումից հետո: Ժիրինովսկին վերադառնում է իր
աշխատասենյակ եւ հոգնած թուլացնում է փողկապը.
- Երբեմն ինձ մոտ այնպիսի տպավորություն է ստեղծվում, որ
գտնվում եմ հոգեբուժարանում:
Թիկնապահներից մեկը հանում է բջջային հեռախոսը եւ քաշվում է
մի անկյուն.
- Վլադիմիր Վլադիմիրովիչ, նա ամեն ինչ գիտի:
Հանդիպում են երկու ընկեր:
- Դե, ինչպիսի՞ ազդեցություն թողեց քեզ վրա կնոջիցդ բաժանվելը:
Շա՞տ ծանր տարար:
- Հիմա արդեն սարսափելի չէ: Իսկ առաջին շաբաթներին քիչ էր
մնում խելագարվեի ուրախությունից:
Ասել այն, ինչ մտածում ես, դժվար չէ, բայց ցավոտ է:
Մայրը տղային տալիս է մի արծաթե գդալիկ. - Դիր թեյի բաժակի մեջ, քանի որ արծաթը սպանում է մանրէներին։ Տղան դեն է գցում գդալը. - Սատկած մանրէներով թեյ չեմ ուզում։
- Դուք կարո՞ղ եք բնութագրել այն մարդուն, որը ձեզ ծեծեց,- տուժողին հարցնում է ոստիկանը։ - Ես հենց դրանով էի զբաղված, որ նա հարձակվեց վրաս...
- Երեկ ես ցուցահանդեսում էի, և պետք է ասեմ, որ միակ նկարը, որը կարելի էր դիտել, քոնն էր... - Շնորհակալ եմ, բարեկամ։ Իսկ ի՞նչ տպավորություն թողեցին մյուս նկարիչների կտավները։ - Ցավոք, ես չկարողացա նրանց մոտենալ. այնքան մարդ էր խմբվել նրանց առաջ...
- Շա՜տ եմ սիրում դասական երաժշտություն. հենց դասն սկսվում է, միացնում եմ փլեյերը ու լսում ռոք...